ما قصاب های دیجیتالی

"آفتاب ابدی یک ذهن زلال" را اگر دیده باشید حتما پیدا کردید که آدمها را چگونه می شود از ذهن پاک کرد. یک دکمه "دیلیت" و تمام. یک فقره قتل دیجیتالی. باقی ماجراهای فیلم را هم که فراموش کنیم. داشتیم فکر میکردیم غیر از پاک کردن چه کار دیگری ازمان بر می آمد؟ غیر از حذف آدمها چه می توانیم بکنیم؟

چرا که نه.

خیلی هم بیرحمانه نیست. از کشتن که بهتره

آدم ها را تکه تکه میکنیم. تکه های دوست داشتنیشان را نگه میداریم برای خودمان و تکه های ناجورشان را دور میریزیم. اینجوری حداقل قاتل دیجتالی نیستیم، "قصاب های دیجیتالی هستیم". ما حتی خودمان را تکه تکه می کنیم. بعضی ها را از پشت هیمن مانیتورها با بقیه قسمت میکنیم حتی بعضی از آن خیلی خیلی شخصی ها را. بعضی از آن تکه های رویی را هم میگذاریم برای سرو کله زدن با آدم ها، میگزاریمشان تا تکه های دوست داشتنی از آدمهای دیگر را کشف کنند و دنبال پیوند ها بگردند. و حتی اگر شد بعضی تکه های خودمان را هم اگرشد دور می ریزیم.