۱۱ بهمن ۱۳۸۶

جاذبه و دافعه

آدمها مثل موجودات کوچک الاستیکی هستند که در خلا لایتناهی پراکنده اند. به هم نزدیک می شوند. برخور میکنند. سریع از هم کنده میشوند. فقط درصد کمی از برخورد هاست که بهشون میگن برخورد پلاستیک. همانها که دو برخورد کننده به هم می چسبند.

اینجا انگار قوانین فیزیک نقششون رو در زندگی به رخ آدمها می کشند. وقتی دو ذره بنیادی زیادی به هم نزدیک می شوند نیروهای دافعه قویتر از جاذبه عمل میکنند و ذرات دوباره از هم دور می شوند تا برخورد بعدی. همینطور کاتوره ای....

۶ نظر:

Unknown گفت...

.

ImAn گفت...

من برخورد می کنم
پس هستم.

Aso گفت...

nemidonam Arash! nemiddonam in az ham door shodanaie ma elatesh chie. ziad az khodam ino miporsam. javabi nadaram!
ye vaghtai vase nazdik shodan be abo atish mizanim, badan hamin dardesaara ro mikeshim vase inke door shim!! nemidoonam...

ناشناس گفت...

eyval dadash jonam ajab tab'e nevisandegiei dare agha
eyval
dooset daram arash jonam:x

Amir گفت...

حالا بدیش این است که وقتی خوردیم به یک ذره بنیادی!!! و خوب البته کلی از ایشان دور شدیم یکهو دلمان هوس میکند که باز دوباره برخورد کنیم باهاشان! ولی این برخوردها ظاهرا حافظه هم دارند...

ناشناس گفت...

in barkhord ie khubi dare, inke dafe aval ke barkhord kardi ia inke miri o dige on tarafa peidat nemishe ia inke baes mishe dafe bad vagti dari nazdik mishi sorateto kam koni.
vali jeddi, in mozoo matrah mishe ke amele in jazebe o dafe chie. haaaa:
be nazare man hich vagt nemishe dafee ro hazf kard vali agar jazebeie delha bishtar az dafeehaii bashe ke to fekremun sakhte mishe onvagt barkhord az halate pelastic be samte elastic va dar halate kheili matloob tar be samte peivande shimiaii meil mikone.