۲۱ بهمن ۱۳۸۷

جامعه شناسی سیالات



وضعیت چرخش یک سیال را به دور خودش تصور کنید. ما مکانیکی ها در این باره اصطلاحی داریم که ترجمه­اش "گردباده" یا "گردابه" یا هر چیزی که اسمش را بگزاریم می­شود. اینها مجموعه ذراتی هستند که دور هم می­چرخند و می­توانند در یک محیط سیال به هر طرفی بروند...سرعتشان کم و زیاد می­شود، کج و معوج می شوند، ولی پیوستگیشان را به دلیل همین انعطاف پذیر بودنشان از دست نمی دهند......اما درست در لحظه ای که لاجرم ممکن است فکر بکنند که جاودانه شده اند، نیروی اصطکاک بین خودشان، که از قضا عامل اولیه حرکتشان نیز بوده است، کار دستشان می­دهد و آرام آرام ساکن و سنگین می­شود. ابتدا این ذرات پرسرعت تر هستند که ساکن ها را به حرکت درمی­آورند ولی دست آخر همان ساکن ها که حالا با سرعت کمی در حرکتند، ذرات پرسرعت ها را به دلیل اصطکاک بینشان کم کم آرام میکنند و آرام آرام همه با هم می­میرند.

۵ نظر:

Aso گفت...
این نظر توسط نویسنده حذف شده است.
Aso گفت...

God damn! I said God damn! That was a brilliant post but it hurts!
Am I reading too much into it? or is it saying too much?

Soheil گفت...

به قول خودتان جناب رئیس : "هان؟!"

ناشناس گفت...

از این نظر بهش نگاه نکرده بودم خیلی جالب بود

ناشناس گفت...

حاجی راستی من به سرم زد یه وبلاگی در این بیقوله بلاگر درست کنم یه سری بزن و راهنماییم کن
آدرسش اینه:
http://kharecheshm.blogspot.com/